Vanacht slecht geslapen. Ging er na de ankerwacht pas om 02:30 in, moest er een paar keer uit om te plassen en om 06:00 uur werd het anker alweer gehesen. Kwam er om half negen uit en tijdens het ontbijt zag ik links en rechts van me opnieuw de bergen en de gletschers. In de zon aan stuurboord, donker en mistig aan bakboord.
We varen op de motor ten noorden van de Cordillera Darwin, de laatste uitloper van het Andes gebergte. We zijn weer akelig dicht bij Ushuaia, alleen deze bergketen scheidt ons van de stad.
Buiten gekomen werd ik als eerste getrakteerd op een prachtige gletscher in de volle zon aan stuurboord en een halve regenboog uit de nevel voor de boeg. Geweldig die contrasten, je hoeft je hoofd nauwelijks te draaien om die 2 uitersten in een oogopslag te zien!
Het schip zit in zware ijsvelden, regelmatig voelen we het schip trillen als ze een wat grotere schots niet kan ontwijken. Als je goed luistert naar het voorbij drijvende ijs, hoor je het krakelen: hetzelfde geluid wanneer je een ijsblokje uit de diepvries in je drankje doet, maar dan op grotere schaal. Het diep onderkoelde ijs breekt van de gletscher en komt kakelvers en krakend in veel warmer water aan ons voorbij drijven!
Tegen 11en kwamen we aan het eind van Parry Bay. Hier geen expeditie, alleen maar dit enorm imponerende gezicht op 5 verschillende gletschers. Opnieuw die enorme verschillen tussen zon en schaduw zijde en die indrukwekkende vergezichten. Van de brug begrepen we dat de Chileense loodsen weer met de handen in het haar zaten. Volgens hun kaart zitten we in in de gletscher en ze hebben dus geen idee. De dieptes die wel staan aangegeven zijn vaak niet goed, dus het eind is dat Klaas zelf aan het roer staat en bepaalt hoever we varen.
Vlak voor lunch zijn we omgekeerd (dit was alleen maar sightseeing), hebben ons weer een weg gezocht door het ijs en vervolgens onder zeil het fjord uitgevaren. Het waaide behoorlijk, zelfs zonder zeil maakten we al helling, maar het zijn vooral vlagen. En hoe dichter bij het ijs, hoe krachtiger; naarmate we verder van de gletschers kwamen, hoe meer zeil we gingen voeren. Dus flink wat werk aan de lijnen, de rode wacht was aan dek van 12:00 tot 14:00.
Lunch was trouwens fantastisch: uiensoep met toast en geraspte kaas en de verse Jacobsschelpen van gisteren met een heerlijke saus; nooit zulke lekkere Jacobsschelpen gehad (sorry schat....)
Om 14:30: 3 bellen. Jordi met de mededeling dat we tegen 17:00 vanmiddag eerst Albatros eiland gaan verkennen, met het schip. Als ze er nog zijn (de Albatrossen) gaan we aan land, indien niet gaan we iets verderop opnieuw op bezoek bij zeeolifanten.
We gaan inderdaad om 17:00 aan boord van de Zodiacs: er zijn een paar late nesten albatrossen gesignaleerd. We gaan aan land helemaal aan het end van de Seno Almirantazgo, in een heerlijk zonnetje. De temperaturen lopen wederom op tot zo'n 8 graden en je vraagt je af waarom je al die slecht weer uitrusting moet dragen. De landingplek wordt afgeschermd door grote slierten kelp waar we doorheen moeten laveren om op een rotsstrandje te landen. Vandaar klimmen we in stilte omhoog om over de top van een heuvel bij een steile wand te komen waartegen een aantal jonge en oude albatrossen zitten. Net als de zeeolifanten, laten ze zich weinig gelegen liggen aan bezoekers. We naderen ze tot op 10 meter en niet een maakt aanstalten om weg te vliegen. Ze kijken wat en verder vinden ze het best.
Op de terugweg in de zodiacs was natuurlijk de zon weg en was er een redelijke wind opgestoken. Het effect was een aardige golfgang en ondanks dat we minder passagiers aan boord namen (meer gewicht achterin waardoor de boeg omhoogkomt) kregen we toch aardig wat water over voordat we weer aan boord waren. Ik zat natuurlijk voorin en mocht het meeste water happen. Redelijk koud!!!! Ik was dus blij toch mijn slecht weer uitrusting te hebben aangedaan!!
Terug aan boord (19:00 uur) was het tijd voor het diner: Spaghetti met tomatensaus. Als toetje: 2 schijven ananas, slagroom en chocolade vlokken, hmmmmm.
Hierna gaan we op weg naar Punta Arenas. Komen daar waarschijnlijk pas aan na de lunch morgen. Blijven daar 2 nachten en gaan dan weer verder. Moeten nog wel wacht lopen (van 20:00 tot middernacht).
Wederom dolfijnen voor de boeg. Had ik dat al gemeld????
PS: O ja, hebben vandaag de vuile was ingeleverd. Elke cabine mag 1 netje was inleveren, dus het blijft bij ondergoed en sokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten