Bij nachtwachten slaap je in je lange (thermische) ondergoed, dus het is een kwestie van broek en windbreaker aanschieten, daarover je regenbroek, dan laarzen aan en tenslotte je regenjack met fleecevoering. O ja, de waterdichte handschoenen natuurlijk ook nog.
Boven stond een gebakken boterham met kaas te wachten, vervolgens een kop koffie erachteraan en we waren weer wakker genoeg om de nacht en de wacht te trotseren.
Het was mooi buiten. In ieder geval droog!!
Prachtige volle maan en tussen de wolkenflarden door die enorme sterrenhemel.
Om voldoende voortgang te maken varen we op 1 (stuurboord) moter, naast het zeil dat we voeren. Weer een nieuwe ervaring: zeilen zetten in het donker en mensen het want in zien verdwijnen die daar ergens nog een gasket moeten losmaken of een blok dat blijft steken weer gangbaar maken. En dan weer hijsen en brassen: het is in ieder geval veel beter dan in het dekhuis zitten wachten tot je wacht voorbij is.
Tegen het ontbijt (07:00) was het meeste werk gedaan. Na het ontbijt nog een keer aan het wiel en toen naar beneden voor een lekkere douche en nog een uurtje pitten. Daarna aan het bijwerken van de blog begonnen want ik lig 2 dagen achter. Publiceren kan ik niet, dat moet wachten tot Valparaiso, maar ik blijf graag bij.
Lunch: dit keer sweet potatao soep en een tortelinni schotel.
Na de lunch weer op wacht van 14:00 tot 16:00 uur, maar die viel dit keer samen met een bezoek aan opnieuw een enorme gletscher: de Skua Glacier
Ik weet niet wat meer spectaculair was: de gletscher of de tocht door het drijfijs er naar toe. Er lagen behoorlijk wat grote brokken dit keer.Af en toe ging er een stevige klap en siddering door het schip als we zo'n grote jongen raakte. Tenslotte steekt slechts 10 % boven water, dus als een schots 1 mtr. boven water is, dan steekt er zo'n 10 meter onder water, en dat is een smak ijs...... We hebben dan ook behoorlijk wat verf achtergelaten op die schotsen!
Na het vertrek van deze gletscher ben ik achterstallig onderhoud gaan doen aan de video's. Halverwege die activiteit kwam ineens de roep over de intercom "walvis aan bakboord", dus ik als een razende de camera weer ontkoppeld van de laptop, batterij er weer in en naar buiten. Het schip kwam stil te liggen en inderdaad, aan bakboord op zo'n kilometer afstand was een adempluim te zien. Iedereen natuurlijk met de camera in de aanslag, maar hij geef zichzelf niet echt bloot, nog een paar keer z'n pluim en een keer de staart, maar toen was hij toch weer verdwenen.
Om 19:00 diner (Broccoli: wat een teleurstelling!!).
Om 20:00 uur ineens 3 bellen: iedereen aan dek. De Chileense loodsen hadden een ceremonie georganiseerd ter ere van het bereiken van het einde van de straat van Magellaan en iedereen kreeg plechtig een diploma uitgereikt met officiële stempels en wapens. Na een toast met een onbestemd Chileens drankje (wel lekker fris) en felicitaties begon de avondroutine. We blijven de hele nacht varen. Red watch heeft wacht van middernacht tot 04:00 (alle passagiers die meedoen aan de scheepsactiviteiten zijn ingedeeld in 3 wachten: rood, wit en blauw. Of had ik dat al verteld??)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten