donderdag 15 april 2010

13 april 2010: aankomst in Valparaiso

Zoals gisteren gemeld werd inderdaad om 04:00 het anker gehesen en de motor gestart. Ik heb met succes mijn neiging om op te staan bevochten en me dus lekker nog een keer omgedraaid om pas om 07:00 uur op te staan.
De dag begon veelbelovend. Weliswaar een ochtendnevel op het water maar als je omhoog keek zag je al het veelbelovende blauw van een zomerse dag.
kleurrijk Valparaiso

Intocht in Valparaiso


De Velas Sud-America is een HEEL groot ding in Chili, dat zie je nu pas bij het benaderen van de eerste grote stad. Alle tall ships zijn al aan het oplijnen en zien er fantastisch uit onder vol zeil en onderling op een kabellengte afstand. In de lucht gonzen de helikopters en om ons heen wordt het steeds drukker van kleine bootjes, jachtjes, zodiacs en noem maar op. Niet zo gigantisch druk als tijdens een Sail Amsterdam, maar het heeft wel sfeer.

Dit keer dus een echte parade. De Chileense marine lag met alles wat ze heeft in een rechte lijn  opgelijnd uit de haven. Ik moet ze nog een keer natellen, maar minstens 8 fregatten en korvetten lagen achter elkaar, terwijl de tall ships in kiellinie erlangs voeren. Dat alles gebeurde in de komvormige baai van Valparaiso en moet vanaf de 42 heuvels waarop de stad gebouwd is een grandioos gezicht geweest zijn. Vanaf het eigen schip heb je niet echt overzicht, maar ook voor ons zag het er ook prachtig uit (inclusief het lossen van saluutschoten vanaf de Libertad).


Saluutschoten van de (Argentijnse) Libertad
In de haven hetzelfde ritueel als bij vertrek uit Punta Arenas, elk schip wordt uitgebreid verwelkomd door een militaire band. De grote opleidingsschepen van de diverse Zuid Amerikaanse landen worden nogal on-ceremonieel door 2 sleep/duwboten dwarsuit tegen de kade gedrukt, maar Klaas zou Klaas niet zijn wanneer hij niet op eigen kracht zou aanleggen! Gewoon ouderwets, spring aan land en op de schroef tegen de kade aan en dat alles met alle zeilen op (gelukkig nauwelijks wind!)
Ook de andere tall ships maken er nogal een show van. Sommigen hebben zelf ook een band aan boord die speelt, maar anders hebben ze wel het hele cadettenkorps de ra's ingejaagd om daar mooi te staan wezen en in sommige gevallen zelfs te staan zingen.

de helden van Chili
Na al dat gedoe zijn we in de middag de stad ingegaan. Vanaf het schip is het zo'n 20 min. lopen om in het centrum te komen. De eerste indruk is van een rommelig, slecht onderhouden maar reuze gezellige stad.
Er is wel een centrum, maar dat is de plaats waar leger en marine (die zeer nadrukkelijk aanwezig zijn) hun hoofdkantoren hebben en waar de grote standbeelden van de Chileense (militaire) helden staan. Als ze hun straten net zo goed zouden onderhouden als hun standbeelden, dan zag de stad er een stuk beter uit.

Steile straatjes en veel sfeer
De sfeer komt pas echt naar boven wanneer je een van de stokoude funicular's (steile liftjes de berg op) omhoog neemt en op een van de heuvels terechtkomt. De wijk Concepcion bijvoorbeeld is schattig, met huizen in vele kleuren, kleine winkeltjes, restaurants, doorkijkjes en erg vriendelijke mensen.
Gerrit heeft nog een hotel geboekt (gerund door Belgen, hoe krijg je het gevonden....) en na een biertje op een prachtig terras terug naar het schip voor diner.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten